نسلی ديگر
Friday, April 20, 2007
312_نقاب بر چهره
آدمی در تقابل و مواجهه با محیط اطراف ، برای مقبول افتادن و یا حتی نمودن آنچه دیگران می خواهند و نه آنجه که هست ، برای پذیرفته شدن ، تصویری از خود به نمایش در می آورد که نه تنها با خویشتنش یکی نیست ، بلکه گاهی با درونش در تضاد کامل می باشد !
*****
گاهی نیز این صورتک ها وسیله ای تدافی هستند برای ما تا بتوانیم جایگاهی در اجتماع پیرامون خویش بدست آوریم و طرد نگردیم.
چرا که آدمیان ما را آنچنان می نگرند که خود می خواهند و می بینند و نه آنچنان که هستیم .
بنابرین وجود این صورتک های بر چهره ، نیازی است برای حضور در این جامعه انسانی !
*****
گاه آنچنان در این تصویر دروغین غرق می شویم که به خودمان نیز مشتبه می شود و فراموش می کنیم چیستیم و کیستیم ! و آنگاه در انطباق این ماسک با مسایل گوناگونی که با درونمان در تضاد باشد ، به سفسطه روی می آوریم .
*****
آیا می توانیم روزی با درون خود خلوت کرده و چهره بدون نقاب خویشتن را ببینیم ؟
و یا بتوانیم آوا سر دهیم که : " من اینچنینم ! " ؟ ، و دیگران از ما روی بر نتابند ؟
به راستی اگر نقاب از چهره برداریم و با نمایش واقعی خود ، جایگاهی در نظام اجتماعی موجود خواهیم داشت ؟!
چون چنین روزی را نمی توان متصور شد ، پس ماسک می زنیم و در پشت آن غرق می شویم و پس از چندی ، خود را نیز فراموش می کنیم !!!
*****
:: posted by فرداد صفاییان, 1:27 AM