نسلی ديگر
Wednesday, August 30, 2006
306 _ تطابق
آدمی همچون دیگر موجودات ، برای بقا با هر دگرگونی طبیعت ، خود را سازگار می کند .
این هماهنگ سازی درون جوامع بشری نیز حاکم است و شکلی از روح حاکم بر جامعه ، بر تک تک افراد مستولی می شود :
فرد شبیه خانواده می شود .
فرد شبیه محیط کارش می شود .
فرد شبیه جامعه اش می شود .
فرد شبیه حکومت می شود .
در جایی که به هر دلیل فرد نتواند خود را با محیطش همگون و سازگار کند ، تناقض و ناسازگاری و عدم تجانس او را به دنیای درونی اش رهنمون می کند . شاید در دنیای رویا های خویش ، در دنیایی بدون آلودگی و فساد ، به آرامش برسد .
کدامین راه درست است :
هماهنگی با محیط با تمام آلودگی ها و به هر قیمتی و کنار گذاشتن تمامی عقاید و ایده آل ها و آرمان ها ؟!
یا تحمل سختی های عدم هماهنگی و همراهی با محیط و پایداری بر اعتقادات و راستی ها ؟!
کدامین راه ؟!
:: posted by فرداد صفاییان, 12:18 AM